Sokkie, diabeet

Sokkie, met 4 mooie sokken aan hadden zijn baasjes geen beter passende naam voor hem kunnen bedenken!
Sokkie is diabeet (heeft suikerziekte) en zijn baasje vertelt hierover:

symptomen

Sokkie is een twaalf jaar oude kater met aanleg voor blaasgruis. Hij is ook al jaren suikerpatiënt.
Hij was een actieve kat, die een tijdlang na een verhuizing niet naar buiten mocht, maar wel lekker bleef eten. Hij woog begin 2018 maar liefst 8,6kg. Na deze periode van obesitas ging hij op dieet en toen ging er gelukkig weer 2,5kg af.
Hij dronk al langer best veel, maar ach. De zomer van 2019 was écht heel warm. Maar hij plaste ook veel, ook op plekken waar dat niet de bedoeling was. In de gang op de voordeurmat bijvoorbeeld.
Eten wilde hij het liefst de hele dag, zeurde enorm. Dat viel ook onze vakantieoppas op. We gingen er meer op letten en ja, dit kon niet goed zijn. Urineonderzoek volgde, waarin een hoge concentratie aan glucose werd gevonden. Hierop volgde bloedonderzoek en ook hierin was de glucosewaarde veel te hoog. Het stond vast dat Sokkie 'suiker' had.

leren spuiten en inregelen

Een kat met diabetes betekent nogal wat. We moesten leren om twee keer per dag, steeds op dezelfde tijd insuline te spuiten. De eerste week gingen we om de dag naar de praktijk in Doesburg voor suikercontrole, bij een van de dierenartsen of diabetesconsulente Eline. Dit inregelen is heel erg belangrijk. Moest er meer of minder insuline worden gespoten?
De dierenarts adviseerde om Sokkie, die altijd meteen zijn bakje leeg at, twee keer per dag eten te geven en als dat bijna op was insuline te spuiten. We zagen al snel verbetering, hij werd weer wat actiever, zat lekker in de tuin rond te kijken, het drinken werd minder. Nadeel was dat hij tussendoor wel honger leek te hebben en vooral het ‘laatste beetje brokjes’ net voor bedtijd behoorlijk miste.
De suikerwaarde zakte langzaam. Om precies te weten hoeveel hij binnenkreeg, schreven we alles op. Hoe laat Sokkie wat at (natvoer of brokjes), hoeveel insuline hij kreeg (en hoeveel minder als we mis prikten), hoeveel water hij had gedronken.

hypo's en hypers

Het ging lang goed. Tot de dagelijkse hoeveelheid in twee porties hem teveel werd. Sokkie braakte veel en dat is in combinatie met de insuline gevaarlijk. Een hypoglykemie (te lage suikerwaarde) kon worden opgelost met een stukje druivensuiker. We kochten ook een anti-schrok-bak. Dan deed hij langer met zijn voer, maar het bleef lastig. We gingen terug naar meerdere kleine porties eten per dag.
In juli 2020 heeft hij een enorme dip gehad. Hij at nauwelijks. Bij de dierenarts bleek hij een ernstige blaasontsteking te hebben en de glucosewaarde gaf een hyperglykemie (te hoge suikerwaarde) aan. Maar hij kwam erdoor! Eten en insuline prikken kwamen weer in evenwicht.

Freestyle Libre

Eind januari 2021 zakte Sokkie’s suikerwaarde zodanig dat steeds minder insuline nodig was. Begin februari stopten we zelfs met spuiten. Deze remissie duurde een week of zes. Daarna moesten we toch opnieuw de insuline opstarten en ingeregelen.
Diabetesconsulente Eline en dierenarts Nicolet hadden een onderzoek voorbereid naar de mogelijkheid om de Freestyle Libre (een glucose monitoringsysteem die bij mensen met diabetes wordt gebruikt) bij katten te gaan gebruiken.
Er wordt dan een sensor geplaatst die 14 dagen kan blijven zitten en gescand kan worden via een app op de telefoon of een scanner. Zo kan er op elk moment van de dag binnen een seconde de glucosewaarde gemeten worden zonder te hoeven bloedprikken.
Eline selecteerde vijf katten uit de praktijk, Sokkie mocht als eerste.
De sensor kon 14 dagen blijven zitten, maar Sokkie had de sensor er na vijf dagen al afgepoetst, hij kon er te goed bij. Een les voor de volgende katten.
Verder is het onderzoek zeer nuttig geweest, want door de getallen van de reguliere metingen te vergelijken met die van de Freestyle bleek dat deze zijn werk net zo goed deed als bij mensen. 

zelf controleren thuis

Uiteindelijk wilden we zelf leren hoe we Sokkie zijn glucosewaarde konden checken en na een lesje gingen we aan de slag. Dat viel niet mee. Want waar zit dat adertje? Soms prikten we te voorzichtig en hadden we geen druppel, soms te heftig waardoor het bloederig werd. Sokkie, over het algemeen de rust zelve en alle onderzoeken braaf ondergaand, kon geen geduld meer opbrengen voor dat prikken in zijn oor. Na onderzoek bleek er een handig prikpennetje te zijn. Gaatje recht door de oorrand, keurige druppel, snorrende kat en een betrouwbare suikerwaarde.

in remissie

Half februari 2022 ging het opnieuw niet goed met Sokkie. Hij zat veel te laag in zijn suikerwaarde. Om hem meer te laten eten, mengden we blaasgruisdieetvoer met voer van de supermarkt. Toen stegen de waardes langzaam weer. We controleerden veel vaker zijn suikerwaarde. In overleg met Eline kreeg Sokkie steeds minder insuline tot uiteindelijk half mei werd besloten helemaal te stoppen met spuiten.
Nu controleren we elke week zijn suikerwaarde, en deze blijft nog steeds keurig binnen de normaalwaarden! Daar moeten we wel veel voor doen. We mengen nu twee soorten natvoer (alleen dieetvoer vindt Sokkie niet meer lekker) en strooien daar diabetesbrokjes overheen. Dat er steeds meer smaken verkrijgbaar zijn, is voor hem een groot geluk.