Patiënt van de maand: Mexx

Mexx de Stafford is onze patiënt van de maand. Een hondje die door het oog van de naald is gekropen, en met heel veel zorg van de eigenaar en van ons er weer helemaal bovenop is gekomen. Écht een hond die in het zonnetje gezet mag worden.
De eigenaar van Mexx vertelt:

Het verhaal van onze Mexx (Engelse Stafford)

Het begon donderdag morgen; Mexx had gespuugd en de hele dag niet gegeten.
Vrijdag had ik barbecue van het werk dus was ik wat later thuis. Toen ik thuis kwam deed Mexx een beetje anders dan normaal en had ze een beetje opgezette buik. Toen ik achter het huis kwam met haar, viel ze ineens bijna om.
Toen heb meteen mijn dierenarts gebeld, maar hij werkt niet meer in het weekend. Hij gaf mij het telefoonnummer van de Graafschap Dierenartsen. Ik heb toen meteen gebeld en ik mocht meteen naar Vorden komen.
Daar aangekomen werd ze meteen onderzocht en werd er vastgesteld dat haar baarmoeder  ontstoken was, vandaar de opgezette buik. Ze moest meteen geopereerd worden. Er werd meteen gebeld naar Inge de dierenarts dat ze moest komen om te opereren.

Mexx werd meteen geopereerd. Maar toen ze de narcose kreeg toegediend, stopte ze met ademen! Maar gelukkig hebben ze haar weer terug kunnen halen. Helaas konden ze haar niet  verder opereren, waarop ik ben gebeld en op de hoogte ben gehouden door de dames.
Volgende dag was haar suikerspiegel weer wat beter. Dus kon dierenarts Inge haar opnieuw proberen te opereren. Wel met een andere narcose voor de zekerheid, zei Inge. En dan weer duimen. Toen kwam het verlossende telefoontje: de operatie was gelukt. Mexx had het overleefd. Alleen was de ontstoken baarmoeder geknapt in de buik. Maar na meerdere  malen de buik goed gespoeld te hebben, hebben ze haar weer dicht gemaakt. Haar lever- en nierwaardes in het bloed waren nog niet te meten (veel te hoog). Ze was echt heel erg ziek!

s’ Middags mocht ik Mexx opzoeken. Hoe beroerd ze ook was, ze kroop uit de kennel om bij mij te komen en ze bloeide meteen op.
Na een paar dagen waren de lever- en nierwaardes nog steeds niet te meten en ze at nog niet zelf. Toen zei dierenarts Nienke dat ze misschien thuis beter zou herstellen, omdat ze dan in haar vertrouwde omgeving zou zijn. Mexx kon meteen een beetje lopen, alleen een beetje wankel. Thuis heb ik haar met een spuit gevoerd op advies van de dames, dat ging best goed en ze knapte er aardig van op.
Maar de waardes van de nieren en de lever bleven nog steeds veel te hoog. Daarom moest Mexx moest nog een paar dagen terug naar haar vriendinnen om de nieren te spoelen, met heel veel succes tot resultaat.

Een paar dagen later konden ze de lever- en nierwaardes eindelijk meten en gaat het eindelijk goede kant op. Mexx gaat dan goed vooruit met alles en eet weer zelf.

Dan ontdekken we bij de controle dat de buikwand is ontstoken. De hele wond is weer open met allemaal dikke witte pus. Van de pus is een kweek afgenomen. Daaruit bleek dat de bacterie resistent is voor alle antibiotica die voor honden geschikt zijn. Gelukkig hadden ze nog een andere oplossing: een antibioticum voor koeien. Dus dat zijn we gaan proberen. Gelukkig werkte dit perfect! Elke dag zijn we naar Vorden gekomen om de wond te spoelen en te zalven met de antibioticumzalf. Mexx voelt zich al aardig thuis bij de dames in Vorden en iedereen kent haar daar al. Dat geeft ook een hoop rust.
Wanneer de wond bijna is genezen, laat er een korstje op haar tepel iets los tijdens het spoelen en zalven en komt daar ook opeens vieze witte pus uit. Tijdens de operatie is een doekklemmetje bij haar tepel geplaatst om de operatiedoek op zijn plek te houden. Maar omdat ze zo zwak was, is dit een wondje geworden en is ook deze gaan ontsteken.

Ook deze wond zijn we dus gaan spoelen en zalven met het zelfde antibioticum. Na een week begint deze ook mooi te worden en nog week verder wordt Mexx dan eindelijk ontslagen door Nienke en Inge. Na een lange tijd is ze dan eindelijk helemaal opgeknapt.
En natuurlijk ook door de goede zorgen van Graafschap Dierenartsen te Vorden.

Hierbij wil ik Nienke en Inge heel erg bedanken (zij hebben Mexx het meeste behandeld) en ook de rest van de dierenartsen en assistenten die Mexx hebben geholpen. Super dames, mijn dank is zeer groot dat ze er nog is. En namens Mexx ook heel veel pootjes.

Super dames, bedankt voor de goede zorg van mijn Mexxje. Ik zal dit nooit vergeten.

Vriendelijke groeten R. Donderwinkel  en pootjes van Mexx.