patiënt van de maand januari: Dale

Dit is Dale, een ca.16 jaar oude, dove kater, die in december 2015 bij Stichting Poezensnuitjes in opvang kwam. Zijn baasje vertelt:

"Zijn 2 jaar jongere "broer" Chip, was van straat gehaald en via via kwamen we erachter dat Dale ergens bij mensen zat, waar hij allesbehalve welkom was. Hij kwijnde daar langzaam weg. We hebben hem daar opgehaald en de Chippendales waren weer herenigd.

Dale leefde helemaal op, maar er moest wel nog wat aan hem 'gesleuteld' worden. Dierenarts Judith in Velp ("tante Judith") ontdekte een enorm slecht gebit en een poliep in zijn rechteroor. De poliep en ook vrijwel zijn hele gebit werd door haar vakkundig verwijderd. Hij heeft nu nog 3 hoektanden over. Hierna was Dale klaar voor herplaatsing. Uiteraard samen met broer Chip, want ze waren duidelijk dol op elkaar.
Er werd uiteindelijk een geweldig thuis voor ze gevonden. Echter, kwamen de heren na 2 weken helaas weer terug, want…. lieve Dale viel de poezen aan.

Gouden mandje

Opnieuw ging St. Poezensnuitjes op zoek naar een gouden mandje. Dat wilde maar niet lukken. Uiteindelijk besloot hun pleegvrouwtje om ze zelf te houden, want ze waren daar gelukkig, voelden zich helemaal thuis en konden prima overweg met alle andere, reeds aanwezige, snuiten.  En zo werden ze "adoptie-op-afstand-snuitjes" (ze worden nu financieel ondersteund door 2 lieve peettantes).

Dale had het afgelopen jaar af en toe wat last van een snotneus en wat niezen en hoesten, maar met een paar dagen goed weer, ging dat altijd wel weer over. Tot een paar weken geleden; Enorme nies-aanvallen tot soms wel 20 keer achter elkaar en af en toe akelig hoesten. Ruim 2 weken antibiotica hielp niet en het gekke was ook dat het snot zich beperkte tot alleen het rechterneusgaten het rechteroog. Eten ging ook steeds slechter, hij wilde alleen nog maar een klein beetje oplikken en bij dwangvoeren stikte hij er bijna in. Op naar dierenarts Judith dus!

Judith heeft hem beluisterd, foto's gemaakt en zo diep mogelijk in keel en neus gekeken: niets te zien. Dale kreeg nu neusdruppels mee, in de hoop dat......  Mocht dit niet aanslaan, dan zou er misschien een scan gemaakt moeten worden op de hoofdkliniek in Vorden."

Dale vertelt verder:

"Ooh ooh,  't was me 't dagje wel weer... Vrouwtje vindt dat ik nu even rustig aan moet doen, maar ik wil 't toch even vertellen.

Vorige week was ik bij tante Judith, omdat ik zo benauwd was. Zij kon met de instrumenten die ze in huis had, niet echt goed in mijn neusje kijken. Ik kreeg toen neusdruppels mee, in de hoop dat die verlichting zouden brengen. Niet dus! Ik werd steeds benauwder en eten wilde ik ook niet meer. Als vrouwtje me wilde helpen, ging ik kokhalzen. Kon ik echt niks aan doen!
Vanmorgen belde vrouwtje dus lichtelijk wanhopig met de praktijk en we hadden vreselijk mazzel: ome Simon uit Vorden was toevallig op de praktijk vandaag en die zou spulletjes meenemen om héél diep in mijn neusje te kijken! Ik moest dan wel nuchter zijn, maar ach, ik at toch al niks meer.

Van wat ome Simon heeft gedaan, kreeg ik niet veel mee, want ik viel al snel in slaap. Vrouwtje zegt dat ik een rhinoscopie heb gehad. Geen idee wat dat is, maar jeetje, ik krijg weer lucht !! In de overgang van mijn neus naar mijn keel zat de boel vast en dat is nu (voor het grootste deel)weggehaald.  Ome Simon liep door mij vreselijk uit met zijn programma en toen wilde vrouwtje ook nog dat hij in mijn oor keek! Niet alleen zat mijn rechter neusgat dus dicht, maar mijn linker oor bleek ook ontstoken. Arme ik Maar ik ben een taaie hoor! In de auto terug naar huis, zat ik - nog helemaal  slaapdronken - mezelf al weer te wassen. Het was namelijk  best een smeerboel geworden. En thuis wilde ik meteen eten! Oké, dat kwam er later weer uit, maar toen wilde ik wéér eten. Ja, ik ben een volhouder. 

Dat is nu helemaal weg. Ik moet nu nog druppels in mijn neus en in mijn oor, maar ik ga gauw beter worden hoor, dat beloof ik! En nu ga ik echt slapen,

groetjes,Dale"

Happy Cat!

Dale moet nu nog wel even doorgaan met de neus-en oordruppels. Af en toe niest en snottert hij nog wat, maar hij kan weer normaal ademen en eten. We houden hem wel goed in de gaten, want het zou natuurlijk zomaar kunnen dat het straks toch weer vastloopt door opnieuw een poliepje. 

Dale is weer een tevreden en happy cat op zijn (nep)schapenvachtje:

Stichting Poezensnuitjes

* Stichting Poezensnuitjes, werkzaam in de regio Nijmegen/Arnhem, is een huiskameropvang die hulp biedt aan zwerfkatten en kittens in nood. (Zwangere) zwerfkatten, zwerfpoezen met kittens en moederloze kittens krijgen bij gastgezinnen de verzorging die zij nodig hebben. Ook verzorgt deze stichting neutralisatieprojecten bij zwerfkattenkolonies. Meer weten over Stichting Poezensnuitjes, klik hier.