Patiënt van de maand december: Tjibbe
Tjibbe de kritische alleseter
Tjibbe een kruising Bouvier-Berner Sennenhond, die van lekker eten houdt. Vooral melkproducten vindt ze erg lekker. Toch is mevrouw wel kieskeurig. Zo vindt ze niet alle brokken lekker en eet ze alleen één bepaald merk natvoer.
Het is niet voor te stellen maar Tjibbe was als puppy een niet al te beste eter, ze wilde geen brokken en geen natvoer eten. Ik denk dat het in die periode mis is gegaan.
Om Tjibbe toch wat te laten eten, gaven we haar een verkeerde voeding, die haar niet goed voedde. Ze bleef maar honger houden en dooreten, wat uiteindelijk resulteerde in overgewicht.
Wat ook niet helpt is dat Tjibbe een schattige kop heeft met vragende ogen. Dus als je met haar wandelt, vindt ze altijd wel iemand die haar wèl wat brokjes of beloningssnoepjes wil geven. Thuis weet ze ook dondersgoed bij wie ze moet zijn voor dat ‘extra’ stukje worst.
Dat Tjibbe te zwaar was, stond als peil boven water. Het besef dat door het overgewicht aandoeningen kon krijgen, waardoor ze mogelijk medicijnen zou moeten gaan slikken en de kans om eerder te overlijden, heeft mij de doorslag gegeven haar voedingspatroon aan te laten passen.
Met begeleiding van de dierenarts en assistente ben ik dit traject begonnen. Er is een plan van aanpak gemaakt en er werden speciale brokken voorgeschreven. Deze brokken zorgen met name voor een minder hongergevoel.
In het plan van aanpak staat hoeveel ze elke week/maand zou moeten afvallen om aan haar streefgewicht te komen. Ook stond aangegeven hoeveel brokken ze dagelijks mocht eten. En zeker niet onbelangrijk, Tjibbe mocht géén tussendoortjes en extraatjes meer krijgen. Tjibbe moest het doen met de brokken.
Gelukkig vond Tjibbe de brokken lekker en had ze ook minder honger. Het begin ging zeer voorspoedig en binnen de kortste keren was ze al drie kilo afgevallen. Tjibbe liep zelfs voor op het programma.
Heel jammer was alleen dat Tjibbe in de periode van afvallen twee keer aan een kuur prednison moest vanwege huiduitslag. Prednison staat bekend als een medicijn dat de eetlust stimuleert en dat merk je heel goed. Ze had in die periode zo’n honger dat ze maar het hef in eigen hand nam. Cake op tafel – weg, brood op tafel –weg. En als je aan het eten was stond ze bijna met je mee te eten, zo opdringerig en vervelend was ze in die periode. Ze is in deze periode ook bijna niet afgevallen.
Nu ze geen prednison meer krijgt, is ze weer minder met eten bezig. Tjibbe zou het streefgewicht in december gehaald moeten hebben, dit is helaas niet gelukt. Het gaat allemaal toch wat langzamer dan in het begin, dat heeft aan de ene kant te maken met omstandigheden en aan de andere kant aan het structureel omzetten van gedrag.
Inmiddels is ze toch al wel zo’n 10 kilo afgevallen, dus we zijn op de goede weg en gaan gewoon door. En positief is, is dat Tjibbe nu ze minder weegt, veel meer energie heeft. Ze speelt meer en ze rent meer. Soms moet je in alle vroegte al met haar spelen, althans je krijgt gewoon een knuffel in je schoot geworpen en dan is het ‘hup baasje, spelen’.
De begeleiding vanuit de dierenartsenpraktijk vind ik zeer prettig. Als je de hond komt wegen of als je de brokken voor de hond komt halen, nemen ze alle tijd voor je en ze geven praktische informatie. Ik kan het verder iedereen aanraden om overwicht bij zijn/haar huisdier te bespreken met de dierenarts. Je moet in het begin enige aanpassingen doen, maar uiteindelijk krijg je er een gezondere en energierijkere huisdier voor terug.
Baasje van Tjibbe.